Nasz fiord

graphics CC0

będziesz

za chwilę

fiord lodu i depresji

idź dalej po stopniach milczenia

wspinaj po czaszce deszczu

chyląca ku niżom

spoglądająca w wąwóz zgiełku

w sprzęgle zapamiętania

dźwięk

spłaszczy echo i przemieści

wolno ci

możesz być niepozorna

stąpać po kamieniach ciszy

guślarkę bierz – niech odczyni rytuały

jeśli wyruszysz rankiem

zaćmisz kurkumą rosy

w firankach słońca

rzęsa wibruje powietrzem

ze mną będziesz – myśl urośnie do szczytu

odkryje krater – przemieści puls

są gesty ciała

wzburzone fale wzroku

uśmiech w kąciku pożądania

weź tedy serce

ono zakrzyknie obrazem – stanie

pod mostkiem limfocytów

spotkasz sumienie

będzie tam czekać

w zaułku ludzi wiecznych – po których

wtórują liczne słowa

autor:Tomasz Kucina