Wiersze, poezja, ZagonBzu

graphics CC0 z otchłani mostu pod łukiem kupieckiej arkady celujesz w brzask ciągle pada pod pastelowym parasolem śpią jeszcze zapachy sestieri zadzierasz nos chmurka prószy z kreski jeszcze cisza w dwustu pałacach Wenecji mrużysz czoło marzysz mistycznie lewitując lazurowe rozproszenie powietrza przeleciał gabbiano italiano dopiero ożywasz przekradasz blask i wilgoć w diapazon ust wypieszczone oczy wyklęte z czerwieni okien hotelu Rialto z pierwszego piętra spadała odklejona rzęsa w płynące dołem vaporetto tam zdejmowałem twoją maskę zanurzoną w karnawale weneckim pod kloszem światła spoglądałem z duszy niczym zatruty doża mówiłaś ech – ci schiavoni – ile w was mocy ile genu grzeszny kanał jak wąż wijący z odwróconej litery „s” pod burtą w niebieskiej gondoli wtulone dwa cienie kiedy pełzłaś pod łukiem w oślizgłe wysepki laguny przywołując duchy z Poveglii  nasza podróż zaklęta w trójnogu latarni pierwszy pocałunek pod Palazzo Foscari miłość głośna fino alla fine wypluta do osta

graphics CC0 - nie omieszkaj poznać  Mieszka hommage gwałtu – rety! –  komunistan  władcę beszta że był rozbójnik mieczem wierzgał karatem złota gardził z nasienia  Siemomysła uczynna kropla tryska godności wielkiego narodu wołali:  Polan  wodzu  – pierwszy  karmisz nas własną piersią prowadź już z puszcz do grodów – chcemy ciebie na tronie szczepy  Mazowsza  rusałki znad  Gopła ty brałeś trybut cesarzu  Ottonie na gardle nóż – lud miał – od obcych opłat dzieci nie dojadały i mądry wódz zawarł przymierze z  Czechami za żonę wziąwszy księżniczkę  Dobrawę ochrzcił  plemię plugawe przysięgę złożył na pamięć przodków z biskupa  Jordana  poręki i  Śląsk  przyłączył do  Polski Małopolskę  z  Krakowem  –   wysępił i związał Kraj nasz ślubem z papieżem –  dagome iudex a oni nic nie rozumieją? nieprawda… nie czaję; sorry… wiesz? – świat raczej bije dziś czołem partykularnym celom to szept dekadenckiej  diaspory — autor:

graphics CC0 - uczyń twa pamięć gatunkowa uwiła kiedyś gniazdo jak orzeł bielik w obłoku bloków skalnych skuteczność w formie zachowań unika ryzyka i aktów niepowodzenia to rola dumnego ptaka strzeże praw gatunku i czynisz chrzest człowieku utrwalasz doświadczenie był pierwszy lot nad lechickim gniazdem do niego spiżu dorzucono wytopiono dzwon pod skrzydłem w cieniu tulono berło i koronę krzewiono wiarę o dumo dziejów co demaskujesz systemy i narody unosisz słowa i góry – wyzwól z kajdan natchnienie uczyń symbiozą by strącić demona niezgody długotrwałej i ocal pamięć historyczną a orła zaklnij w ptaka ojcowizny — autor: Tomasz Kucina

graphics CC0 - uwaga: Granica wieku (18+) Wiersz w charakterze komicznym. Autor świadomie używa groteski. Nie dotyczy konkretnych sytuacji i zdarzeń. Wszelkie podobieństwa i konteksty są przypadkowe, nie odnoszą się do konkretnych osób Szorstki Student Słodki Spawacz Sztuką Seksu Sztywno Stawać Skore Siudry Skoro Starte Straszą Samców Samogwałtem Szajba! Słabość! Surrealizm! Syntetycznie w Szkolnej Sali Sprzeciwiajmy Się Spawaczom Seks – Sam w Sobie –  Syfizator Sporą Sztuką Skrywać Syfa Syndrom Strusia i Syzyfa Spisek Snoba Stajnia Sterczy Szminka Szynka Szlafrok -z- Serca Samozapał Sam Się Skarci Sens Szmuglować Sprycik Samczy Szkoła – Sala – Samowola Szybka Siksa Śpiewa Sto – lat Szarmanckiemu Studentowi Sutki Same Sterczą – Sobie Spadochronu Spodnie Spuścić Słodkie Szachy – Szatan Skusi Serce Skacze Samoistnie Seksapilnej Serialistce Sektor Sensualnej Skruchy Seks Syndromem Szczwanej Sztuki Smarkacz Stresogennie Sapie Sprytną Ściska – Siksę – Srakę Separatysty

graphics CC0 - motto autora: Z cywilizacją Doliny Indusu – ustawiczna tęsknota za lepszym światem, gdzie nie byłoby trosk, chorób ani bólu należy się uświadomić: Sambhala nie istnieje nie ma Królestwa Agarthi żadnych mistycznych bram w kazalnicach Pamiru i Karakorum widziano tylko antylopy cziru z kwarcytów gnejsów człapały ku niebu z matowym kopytem jak inne pustorożce i krętorogie do łaski Zbawcy obłudna mitologia gdzie ta podziemna kraina? sekretny mistyczny kanton mnichów którym zaopiekowały Dakinie gdzie masz buddyjskie anioły mądrości wyprane z mocy energetycznego oddziaływania? one są ledwie wibrysą blanszowanego powietrza i nikt nigdy nie zobaczył Rigdena Jyepo apodyktycznego króla rozżalonej planety w świecie żółtej rasy niezniszczalny jest tylko Noriaki Kasai on zdobył mentalnie szczyty Karakorum stanął na lodowcu Fedczenki w Pamirze kraina Sambhala nie istnieje w pałacu Dalajlamy w Lhasie nie uchylają się dusz czerwone wrota nie prowadzą do świata wyższego rzędu energi

graphics CC0 - w hołdzie : /Charles Lutwidge Dodgson/ oraz  /Teoria Strun/ podobno jesteśmy strunami a świat zachowuje absurdalną Logikę snu strunami pobudzonymi w letargu miłości   to pukiel włosów spod kapelusza Kapelusznika z  „Alicji z Krainy Czarów” [~] co ustawicznie drżą judzą bóstwa tajemnych żądzy w doborowym punkcie czasoprzestrzeni spoglądając co rusz na własny  Zegarek Kieszonkowy gonimy Białego Królika w geometrii matematycznej spadamy w Głęboką Studnię jak w czarną dziurę mijając po drodze tysiące dziwnych przedmiotów uznanych subiektywną zajawką podniety a cząstki naszych zachwytów są niczym mody drgań bozonowych nici nasyconych tańcząc w letargu na Szklanym Stole zauważamy Złoty Klucz szukamy Drzwi do których będzie pasował pragniemy trafić do lirycznego Ogrodu lecz wszystko milczy zamknięte w klauzurze trzech wymiarów w dodatku zakorzenionych na bezimiennych branach wolnego kosmosu którego nie pojmujemy czujemy się wyraźnie za duzi by wślizgnąć do Rozarium h

graphics CC0 - ojciec  Paula Cézanne’a  był kapelusznikiem dorobił fortuny – a wychował geniusza nasze obrazy życia: frukta stoły i krzesła owocne ofiarowanie drewna palimy wyłamane nogi głową walimy w zagłówki – wiele tylko nie   Drzewo Zbawienia drażnią nas orzeczone posty pieką sumienia z obrazów i nosa ocieka farba w białej sukni do kostek przy pianinie zasiada  dziewczyna  bo tak ją wychowano grzeczna i ułożona zaklęta w fortepianowym wieku o swoim smutnym życiu rozmyślając – jest  chłopiec w czerwonej kamizelce  z dłonią wtuloną pod głowę gracze grają o życie znaczonymi kartami – na brudny stół spada popiół z taniego kiepa – moc diabolicznych przypadków uświadomionych różnic nas dzieli i łączy – wiele przypadkowych burz decyduje o cennym życiu – jesteśmy jak barwne plamy rzucone od niechcenia subtelnymi pociągnięciami pędzla -to – geniusz   Paula Cézanne’a  – jest dom powieszonego – podmienia w błękitny wazon wygraża z koncepcji  mimesis  ucieka z natury i gna

graphics CC0 - jadę w wózeczku  praktyczny  – z ergonomiczną rączką aluminiowy stelaż kosz na zakupy macham do   pind co wiedzą  w chuj  o   płatnościach mobilnych mój  world tour  trochę zależny ma własne  know – how chociaż taszczy mnie franczyzobiorca  w spódnicy w szkocką kratę z  towarem   kredytem  i  lokalem  na głowie faktura  w kaptur pięciopunktowe szelki bezpieczeństwa –  multibranding co kupę z siku łączy bądź wyklucza z   portfolio mało ci? – mogę z  parkometru to znaczy zapłacisz za czas postoju  rumianej niani w   okresach gorących sprzedażowo używam   znaku towarowego  mój kokon  handmade mnie ograniczna – do czasu – póki mam słabsze  muskułki posturalne kopsnij cyca – autor: Tomasz Kucina