Usłużne garncareczki

graphics CC0

-

średniowieczne garncarki pracują w pocie czoła

ich lniane giezła mocno wydekoltowane
zdobyczną glinę ubijają młotem. koniecznie należy użyć wody
do zlasowania pospolitej masy

tak wysuszoną odcinają strugiem
zwijają w pecynę. suszą. mielą. przez kilka dni
aż do uzyskania celowej konsystencji

w warsztacie praca wre. koła wirują...
spod płóciennego czepka wypełznął kosmyk włosów
jedyny dozwolony zakus ich grzesznej natury

Maszota. pukiel z kory dębowej. Jachna. płowa od rezedy
na ławie zapas gliny. farby. pędzle i grzebyki
naczynia do maczania rąk. obok tezówki

wymodelują wręby i brzuśce. ogarną kąty kształtu
wygładzą szyńcem. ozdobią rytem. wypalą w piecu
by miodek z naczynka wychylił jakiś słowiański berserker

i wpadłszy w szał bitewny wreszcie nie wrócił do domku

*wiersz – krotochwila, parabola -bez urazy autora do współczesnych plastyczek i kucharek; oraz dam średniowiecza

–

Tomasz Kucina