Podróż mentalna do Ziemi Świętej

graphics CC0

Owoc Ziemi Świętej:

Ziarno

w języku aramejskim oznacza SYNA

dowodził sam PAN BÓG WSZECHMOGĄCY:

zarodek ziarna musi obumrzeć

aby mógł przynieść plony obfite

i zesłał nam TEGO KTÓRY PRZED  WSZYSTKIMI WIEKAMI

Z OJCA BYŁ ZRODZONY

by przez śmierć własną odkupił nasze

winy pierworodne

oto tajemnica która się dokonała

z niepodważalnej woli PANA ZASTĘPÓW

od czasu tego aż do skończenia materialnego świata

do ludzkiej istoty

dostęp uzyskała MOC DUCHA ŚWIĘTEGO

przybliżając nas ludzi

ku NIEŚMIERTELNOŚCI

Sanktuarium Narodzin Pańskich

TAM ćmi TA GWIAZDA 

jako Wenus czternastoramienna

wiecznie żywa alegoria do prawdy o początku

wróży z EWANGELII ŚWIĘTEGO ŁUKASZA

w locie Anioła jest cudem ZWIASTOWANIA

poparta warunkiem dobrowolnego dziewictwa Maryi

wieść skrzydlatego GABRIELA to paralela

do gwiazdy na Niebie i do BETLEJEMSKIEJ STAJENKI

więc budzi się w nas radość w oczekiwaniu

a posąg ZBAWIENIA będzie zarodkiem na postumencie nadziei

zacne Sanktuarium uczłowieczonego świadectwa wcielonego weń Boga

mistyczny dowód na to:

że ludzkie ciała

nawiedza SAKRALNA DUSZA

tajemnicza idea stworzenia utylitarnego gatunku

ofiarowana nam bez grzechu nieczystości przez DZIEWICĘ RODZICIELKĘ

CYWILIZACYJNY połóg w naturze powtórkowej

oswobodzenie człowieka z pełzającej pokusy i kary wypędzenia z EDENU

spoglądamy w TĘ GWIAZDĘ

w SAKRALNE CIAŁO galaktyk

w twórcze uniwersum – oczekujemy tej nadziei

BÓG daje nam MOC DZIĘKCZYNNĄ dziękujemy za macierzyński instynkt

przesiąkamy mirrą – złotem – i kadzidłem

wdzięcząc

do OSOBLIWEJ MALEŃKIEJ MIŁOSIERNOŚCI

i nagle

ni stąd ni zowąd stajemy się królami uświęconego porządku

ofiarując w modlitwie „drogi” czas

w GROCIE NARODZENIA PAŃSKIEGO

poświęcamy

jedynie banalną jałmużnę

doświadczając prawdziwej wolności i nagrody w WIECZNEJ EGZYSTENCJI

Góra Światła

na GÓRZE TEJ  dokonało się JEGO przemienienie w blasku

na poczesnej drodze z kamieni

prowadził nas za rękę

ku szczytom uwikłanym w chmury

spoglądając w dół

JEZUS miał wszystko jak na dłoni – przymykając ŚWIĘTE CZCIGODNE OCZY

mentalnie dotykał promieni słońca

sięgał błogosławionym wzrokiem ku uprawnym polom

do zbóż i winorośli

a z NIM nieliczni uczniowie – im –

droga wydawała się pozorną

i bezcelową

jak podróż ku mozolnej ciszy tego szczytu

to ŚWIATŁO to kompendium DUSZY

ostateczne dowartościowanie nieposzlakowanej czystości

ŚWIĘTOŚĆ umiłowanego NAUCZYCIELA

a oczy uczniów wreszcie doświadczają BOSKIEJ INNOŚCI

SZATA Z POŚWIATY rozświetlona w orbitach przeźroczystych

nieskazitelnie eminentna

ów splendor szedł prosto z BOGA OJCA 

w NATCHNIONE SAKRUM SYNA

w zenicie GÓRY TABOR

BÓG okazał swój gigantyczny MAJESTAT przez wywyższenie SYNA

względem dziejowych proroków

Dom w Kafarnaum

Droga do KAFARNAUM jest drogą niezwykłą

lecz jest to ścieżka wyboru

na której możesz doświadczyć BOGA

w uniżoności własnej a w JEGO łasce pomocy

paralitykom zatem  dane będzie chodzić

niewidomym widzieć – a głuchym słyszeć

niezbadane są JEGO

wyroki a w Domu Piotrowym – działa

tam doświadczycie tego MIŁOSIERDZIA – jakie idzie  

jedynie od OJCA i do SAMEGO SYNA

i tylko tak – i nigdy inaczej – przez SERCE

by DOBRO w nas pomnażać i udoskonalać nie poprzez fantazje i złudne pokuszenia

ale GEN STWÓRCY

i uczył sumiennie JEZUS – że miłość jest zadana

i talent

a nawet sama WIARA i NADZIEJA

dlatego należy prosić o wzrok i węch – A BĘDZIE WAM TO DANE

kiedy

wpuszczano przez otwór w dachu

sparaliżowanego człowieka – nikt nie wierzył

jednak stało się według WOLI JEGO

bez WIARY nie ma CUDU

bez KAFARNAUM nie ma świadectwa – a człowiek

pozostaje

naznaczony kruchą bezsilnością

MOC

którą dzierżą ruiny tamtego DOMU

jest MOCĄ WSPÓŁISTOTNĄ – obfituje w BOGA

i w SYNA

a przez SYNA wszystko się stało

bo tak chciał OJCIEC

OBJAWONE UZDROWIENIA ludzkiego gatunku

odkopano to ŚWIĘTE MIEJSCE 

w którym odpoczął JEZUS

DOM w przezacnym KAFARNAUM

Magia Wieczernika

ten czas;

gdy przeleje się czara goryczy

krew BOSKĄ chłepcze bestia – podły wąż pokusy

lecz płyn życia pochodzi od  ŚWIĘTEGO GRALLA

znów gorzko zapłaczemy nad naszym ludzkim losem

my ród pogański – szczep obłudny

smuci się BÓG

lecz wdraża projekt zaplanowanego CIERPIENIA SYNA dla naszej odnowy

Judaszowa zdrada  sygnał klucznika samorodek z koguta

zdradą piejesz jajogłowy człowieku!

lecz BÓG dzieli się CIAŁEM I ERYTROCYTEM

wspominając ŚWIĘTĄ WIECZERZĘ  

pierwotną ucztę

CIAŁA PRZEMIENIONEGO W CHLEB

składamy pamiątkę biesiady z PANEM

z JEGO KRWI pod postacią WINA

żyłami zapożyczamy z WIECZERNIKA

z klasztoru Franciszka – tego co w płomień chciał wejść

by zmiękczyć serce Sułtana

ogłosić BOGA Saracenom z cudem ogniotrwałości

sięgamy sercem i aortą do krwiobiegu ZMARTWYCHWSTAŁEGO CHRYSTUSA

poprzez kamienne korytarze toczy się nasza WIARA

prosto na postument i do OŁTARZA

materializuje POD POSTACIĄ CHLEBA

choć – sam pewnie  tego nie rozumiem dokładnie

bo jestem grzesznym stworzeniem i słabym

a w życiu

rzadko zaglądałem do PRZYBYTKÓW ŚWIĘTOŚCI

i wstydzę się niedoskonałości

w obliczu TWEGO GENIUSZU CHRYSTE

lecz – na to zasłużyłem brakiem szacunku do obowiązków

TY  – który nas nakarmiłeś nie tylko chlebem a nadzieją i ZBAWIENIEM

nas

nigdy nieubranych w habity i ornaty

szykujesz już do drogi

tak!

chcemy pić TWOJĄ ŚWIĘTĄ KREW

bo jest źródłem ZBAWIENIA i PRAWDY

balsamem WIECZNOŚCI – pojednaniem z BOGIEM OJCEM

kosztujemy TWOJE ŚWIĘTE CIAŁO

bo jesteśmy zjednoczeni

z nadludzkim BOSKIM IMPERATYWEM

misternie przybliżasz nas ku TWOJEJ DOSKONAŁOŚCI SUMIENIA

i proszę

spoglądaj czasem z WIECZERNIKA

na TWOJĄ Planetę Miłości i wiernych prowadź po ścieżkach prawdy

Ogród Getsemani – Góra czaszki

w koszarach OGRÓJCA

na kanwie przemyśleń i lęków ISTOTY ŚWIĘTEJ krwawy pot wysiedleńczy

BÓG odbił człowieka z posad grzechu

faktyczny cud modlitwy

wnikliwa kontemplacja SYNA CZŁOWIECZEGO

dosadnie dowiodła PRAWDY

dziś osiem zostało tam DRZEW – ŚWIADKÓW

nadzwyczaj szyderczej dysfunkcji zła w JEZUSA bezskutecznym pokuszeniu

obraz chwilowej kohabitacji

NIEBA z OGRODEM GETSEMANI

zredlone kanefory

poskręcane macki konarów

otrute bólem drzewa oliwne

nasączone cierpieniem

usłyszały o zdradzie ucznia

po drzewie przepełznął wąż pokusy a pod nim CZŁOWIEK

potęgą jest hart JEZUSA

ogromne jest JEGO SERCE – oddane i miłosierne

zapamiętać należy!

ON i ty stąpacie

drogą POD CIĘŻAREM KRZYŻA prosto na GÓRĘ CZASZKI

i tam jest takie miejsce – gdzie w skały zatknięto KRUCYFIKS

a niżej był grób ADAMA 

KOPIEC pod którym kiedyś żył EDEN

a kiedy BÓG umierał – grom rozwarł postument GÓRY

i stał się CUD… 

korytem podziemnych szczelin

spłynęła BOSKA CZCIGODNA KREW CHRYSTUSA

na czoło pierworodnego człowieka

i ADAM znów się przebudził

i CZŁOWIEK wreszcie zmartwychwstał

–

wersja ostateczna wiersza

*tekst w charakterze osobistym, nieuprawniony w kanonie i dokładnych realiach nauki kościoła kat., jednak w szacunku do: zasad katolicyzmu, i szerzej do tradycji chrześcijańskich – ogólnie.

Tomasz Kucina