Filozofie negacji

graphics CC0

--

fakultatywna sztuka

markuje mitologiczne potrzeby matek

oliwkowa Faestis z Chalkidy

buja w kołysce futurystycznego Arystotelesa

w Morzu Egejskim rekiny

pożerają potulne makrele i sardynki

zaktualizowany fikcyjny Egeusz 

rzuca się w w przestwór Calypso

z powodu focha Tezeusza

czarny żagiel wprowadza go w błąd

tyle nam oto - z mitologii zaufania

do harpii i minotaurów

podatni na sztukę

uprawiają wciąż swój mizerabilizm

natrętni parweniusze rzygają akwarelami

czarnowidztwa i upozorowanej nędzy

w wannie wypełnionej krwią

„śmierć Marata” rozpuszcza egzystencję

Arystoteles kiedy dorasta tłumaczy:

że przyjaźń jak owoc dojrzewa powoli

iż u początku każdej filozofii 

stoi ludzkie zdziwienie

jakaż to filozofia

rozmyśla współczesny stagiryta 

skoro „doświadczenie stworzyło sztukę

a brak doświadczenia przypadek”?

konforemna geometria tego świata

utrzymuje kąty między płaszczyznami

 

koleiny ludzkiej heroikomiczności 

w społecznych dysproporcjach

 

skiba od calizny - ziarno od plew

lemiesz trójkątny niczym laplasjan 

w „delcie” upozorowanego nieurodzaju

tam parkują turpistyczne Gorgony

operatory matematyczne 

różniczkują ich odcięte głowy

świat zatraca apotropaiczny charakter

uprawia sztukę przy kurhanach

batem traktujesz wtenczas Pegaza

i ryjesz w żyznej glebie bruzdę z bukolik 

oddzielasz maszkary

od sfery własnych pozytywnych marzeń

świat chodzi w kieracie

redło twe to kość czaszki 

prostolinijny lecz sporny

ruch maskotki sumienia

--

autor: Tomasz Kucina