Dumne posągi

graphics CC0

-

teraz wiem. ciężar żyje.

wyrasta z gzymsów

z kamiennych torsów i bazaltowych oczodołów.

zaciężna masa z postumentów

może ożyć gdzie zechce.

dla przykładu

jako rodzina wydostająca się wprost

z dakarskiego wulkanu w Senegalu.

ożywa z krateru afrykańsko-odrodzona

aktywizuje posąg kobiety lub jej męża

unoszącego ich latorośl

na sztabie ramienia z cyzelowanego brązu.

włókna cenotafów są zaczynem. strzegą prawdy.

kształtują kurs i puls przykładowej epoki.

w Myanmar ogromny posąg Buddy w pobliżu

Świątyni wskazuje palcem na miasto Mong La.

okryte niechlubną sławą.

gdzie kwitnie prostytucja.

handel prochami

i gatunkami zagrożonych zwierząt.

bóstwo wygraża. obraca kołem Dharmy.

w Meksyku w Isla Mujeres i Cancǘn.

multimilionerzy w płetwach i pod tlenem

zaglądają aż na dno Morza Karaibskiego

by odwiedzić posągi biednych anonimowych wieśniaków

w zaskakujących pozach

wtłoczonych przez Jason'a de Caires Taylor'a

w rafę koralową

żądza celebry i przepychu – kontra –

cicha ewolucja atolu.

więc oto zrozumiałem...

że ciężar żyje. raczkuje w moralnych zasadach.

a w moich wierszach jawnie umilkła statyczna pycha

zaś cichszy człowiek wyrzucił balast i śni.

w Stolicy przy klasztorze Wizytek

odwiedzisz ławeczkę księdza Twardowskiego

i tam odnajdziesz pewien mechanizm.

naciśnij przycisk – odsłuchaj kolejny ślicznie ludzki wiersz.

odkryj prostotę

której u mnie – nigdzie nie doświadczysz.

etyka to masa galaktyki. zaczarowana Alicjo...

za posągami „królika goń!” z własnym „androidem”...

zawrzyj Traktat Królewski w Gnieźnie.

zetknij się z przewodnikiem. poczęstuj

niedźwiedzia Wojtka cukierkiem.

na fortepianie Rubinsteina w Łodzi

zagrasz tylko po prawej stronie tego instrumentu.

a do kufra Reymonta nawet nie zajrzysz bo

przysiadł na nim sam maestro od Jagny

i pilnuje z klasą – tradycyjnej Polski.

choć kufer to ponoć podróżny

i selfik galerianek przy Pałacu Kindermanna...

gdzie upuściłem latem rożka.

–

autor: Tomasz Kucina