Zmiennocharakterny [skumulowany abstrakcyjny epigram autokrytyczny]

graphics CC0

in the programming language:

→start

obudził się,

otworzył oczy,

senną marą

wyczerpany

wyrwany z kontekstu,

jawą

opętany

zadżumiony suchością

kranu

powyrywał nogi

z fortepianu

czułe słówka – cedził, bułkę przez

bibułkę

narcyzmem zaraził w zegarze

kukułkę

laleczka, całuśnik, czterolistna koniczynka, serduszko

paluszkiem stuknął w filiżanki

uszko

znowu wrzeszczy,

jego styl jest wulgarny

biały język, pod okiem

podkowy

nagle – stał się taki,

ostrożyletkowy…

pieni piana, ust kąciki naderwane, żuchwa skowyczy

urwał się jak buldog

ze smyczy

emanuje ciepłem, przytulił do kwiatka

urosły mu skrzydła, oczko puścił

w rosole…

usta milczą, dusza śpiewa – erosik,

amorek

główkę położył na łonie, zawstydził

nagością

ujęty, zaskoczony zapachu

względnością

furiat, wariat,

hipokryta!

złowieszcza kometa, zboczona

orbita?

cham bez wstydu,

ordynarny

konstruktywny łuk

triumfalny,

adrenalin

wzburzycielu

jakich w świecie nie ma

wielu!

zrobił grzecznie siusiu

przywarty do sutka – zakosztował

mleczka

w rybkę ułożył różane

usteczka

z pidżamuchny strzepnął – paproszek,

okruszek

dla pokoju w świecie, narobił

w garnuszek

teraz wkoło: ciepło, raźno, miło

gnuśnie

…sapnie, beknie, pierdnie,

… i… powoli uśnie…

go to → start (the beginning)

autor: Tomasz Kucina