Jezioro jaguara [liryczna konskrypcja Majów]

graphics CC0

-

noce mam w cętki

mrok rozcapierza szpony jaguara

od luster jeziora z łuną księżyca

i słyszę znowu gdy

wyimaginowane drzewo palisandru

miarowo uderza liściem

przez mgłę o horyzonty

to drzewo pachnie różą Kukulkana

rozkwita z szelestem wiatru

wskrzeszając melodię akwenu

pomiędzy źdźbłem a źdźbłem zarośli

uwiesza się na chwilkę

ksylofonowa mała gwiazdka

choć pełga ledwo ledwo

gwiazdą jest zwierzeń moją własną

ślepia mi ćmią na lianie ze szklanego włókna

wygrażam kłem sonorystyki

w bezpiecznym dalekim kosmosie

a kocie struny bitem drgają

dosięgam czaru  mitologii

obrzędem Majów klątwą Azteków 

na brzeg barwnego jeziora

wychodzi wtedy żarłoczna żaba

udając bóstwo Chactlalok

na hieroglifie  Zapoteków

w sine przewiewne przestworza

jaguar wtapia szklany wzrok

membrany kocich uszu

maskują pulsar nocy 

na rezonacji innych zmysłów

kosmos czymś kusi niepojętym

darów wotywnych nieba świątynia

z niebieskich punktów akwen materii

niebo dosięga tu jeziora

ćmi ceramiczna kadzielnica

w niej przepalone drewno i obsydian 

z prochów od przodków jaguara

wskrzeszam się w zimne ciało

—

autor: Tomasz Kucina