Orbitalne śmietniki

graphics CC0

--

2021 Odyseja kosmiczna – duch Arthura Charlesa Clarke'a powraca

współczesny świat wydaje się absurdalny

idąc ulicą zaczynasz sobie wyobrażać że 

jakieś żelastwo za chwilę spadnie ci na głowę

grupowa dynamika porusza wyobraźnię

przestrzeń kosmiczna 

to już ponad siedem i pół tysiąca ton śmieci

Starlinki Spejs iksy nocne niebo w ruchu komercyjnym

wszystko błyszczy 

oferenci latających mikro i makro automatów

uruchomiają przyciemnione modele swoich satelitów

by astronomowie mogli dalej oglądać gwiazdy

eutanazja kosmosu

satelitarne potworki z Japonii 

z handlowej floty okołoziemskiej wkrótce

ulegać zechcą samodestrukcji

miarą tradycji i technologii

uzbrojone w katodę rurek nanowęglowych 

wejdą w reakcje z polem magnetycznym ziemi i grawitacją  

ostatecznie odpalając sobie kosmiczne SEPPUKU

napędy pokładowe zgrabnie unikają kolizji

CubeSaty i wiązki transponderów pasami van Allena

czujniki optyczne monitorują przestrzeń

oto wirtualna tożsamość wymykająca się spod kontroli 

kosmos się rozszerza a orbita zagęszcza

czekam już tylko że to co przyciąga się tam w niebie 

zmutuje w nową metalową planetę wartą 

trzy biliony dolarów i uczyni układ słoneczny... 

jedyną i niepowtarzalną doliną krzemową  w swoim rodzaju

--

autor: Tomasz Kucina