Kultowy okręt „czterdziestka” w planetarium Ptolemeusza

graphics CC0

-

„polyera z perseidów!...

[krzyczy „czterdziestka”] ...zobacz, Ptolemeusz!”

cztery tysiące ton utrapień

na jego katamaran tej nocy

w otchłani blasków usta zżerają im zielone algi

okręt ćmi a morze szumi z drewnianych pali falochronu

wygrażając z przegród ażurowych nieba

prycha pianą o tamte planetarium

życie jej hytrodynamiczne

zza promenady skrzeczy z mewą aranżu

napędza wiatr włosem Meduzy

jad pali i zwisa z wężem akomodacji

pod czaszą ich makrokosmosu

oblicza iks z równań i gasi te rojowiska

kotwy z brązu na dziobie słonej galaktyki

z miednicy dwudziestometrowe wiosła

wkopane w zenit zwieńczone brokatowym tipsem

to na jej widok z morza gwiazd

opaleni wioślarze prężą mięśnie

z galery w okrzyku: hajda! na włoską „syrakuzję”!

okrętowa technologia od Archimedesa

przybywa prosto z pasa Kuipera

a pompy śrubowe spijają akwen z tej polyery

drży Gaius Kaligula buzują wraki jeziora Nemi

łożyska kulkowe obracają posąg Diany ku licu Ptolemeusza

wtedy. w noc spadających gwiazd

on zrzuca żelazną kotwice

w spód jej wyuzdania

–

autor: Tomasz Kucina

„czterdziestka” - starożytny kultowy okręt wojenny

* utwór w próbie autora  jest fantazyjną metaforą "inkarnacyjną", w której wzajemnie przenikają się liczne perspektywy - głównie w opisie  heteronormatywnego związku, morza-akwenu, włoskiej mitologii-bóstw astronomii, kultowych okrętów floty starożytnej a wszystko zainstalowane jest w teksturze   sierpniowej nocy perseidów.